توجه به نیازسنجی مخاطبان در استاندارد‌سازی محتوای دینی و قرآنی 

تولیدات دینی بدون در نظر گرفتن معیارها و استانداردها نمی‌تواند افق روشنی برای نسل خود و نسل آینده داشته باشد. توجه به نیاز‌سنجی مخاطبان یکی از معیار‌های استاندارد‌سازی محتوای دینی محسوب می‌شود که تا کنون مورد غفلت واقع شده‌است.

به گزارش قرآن بلاگ به نقل از خبرگزاری قرآنی ایران(ایکنا)، تمامی محصولات تولیدی جهان اعم از اقتصادی، اجتماعی، ادبی و سیاسی زمانی در سطح جوامع و حتی در سطح جهانی محبوبیت و مقبولیت پیدا می‌کنند که از استاندارهای تعریف شده بر آن محصول برخوردار شده باشند.

محصولی که صرفاً زاییده تفکر شخصی و تجربیات فردی باشد و یا با تکیه بر اصول تولیدی گذشته و تعصب بر آنها باشد، بدون توجه به تقاضای جامعه، امیدی برای موفقیت آن در بین توده مردم نیست و عمر این محصول تاب مقاومت در برابر تولیداتی که با تیز هوشی وارد بازار می‌شوند از دست خواهد داد.

در میان این تولیدات، دین، به عنوان یک حوزه جداگانه و مجزا می‌تواند به تولید محصولات دینی بپردازد. اما بدون شک این تولیدات بدون در نظر گرفتن معیارها و استانداردها نمیتواند افق روشنی برای نسل خود و نسل آینده داشته باشد.

یکی از این استانداردها شناخت نیازهای واقعی مردم است. تعصب بر روی دانسته‌ها، باعث پنهان ماندن نیازهای مردم می‌شود و بی‌توجهی به نیاز مردم، جدایی آنها را از دین و معنویت را به بار می‌آورد.

کسی که در حوزه دین اندیشه ورزی می‌کند یعنی خود را متفاوت از کسانی کرده‌است که اندیشه نمی‌کنند، تعقل نمی‌کنند، پس لازم است تا با یک سری پارامترهای اندیشه‌های درست و روحیه انتقادی آشنا باشد.

چرا که فضای سیابنرنتیک صرفاً فضای آزادی افکار به معنای هر آنچه که فرد بپندارد درست است و آن را به صورت تعلیم در اختیار کاربران قرار دهد نیست هر چند که این هم یکی از ویژگی‌های فضای مجازی است.

کاربری که به سایت یا به یک وبلاگ رجوع می‌کند به حداقل میزان دانش در پس اطلاعات دریافت شده اعتماد می‌کند. پس بی شک لازم است تا صاحبان اندیشه به تحقیق و تفحص دینی بپردازند و خود را از از قید تک‌روی‌ها و اظهار نظرهای شخصی صرف برهانند تا بتوانند محتوای قابل اعتمادتر و مورد قبول‌تری برای تعدادی وسیعی از مردم ارئه کنند.

استانداردسازی محیط‌های دینی نباید با محدود کردن افکار و اندیشه‌های صاحبان آنها یکسان دانسته‌شود چرا که محدودیت در این زمینه جدا کردن فضای مجازی از ذات خویشتن است و این فضا را از هدف اصیل خود دور می‌سازد. فضای مجازی فضای بی مرزی است که هرگونه دخل و تصرف در ایجاد مرز برای آن مطلقاً شایسته نیست.

این که افراد بخواهند در ارتقاء محتواهای دینی بکوشند و در زمینه بحث و جدل منطقی به بالا بردن روحیه انتقاد پذیری خود ممارست کنند نیاز به نوعی فرهنگ سازی دارد و همین فرهنگ سازی در فضای مجازی یک سلسله از ایده‌ها، کاربردها و تحقیقات را به همراه خواهد داشت.

فرهنگ سازی در فضای مجازی می‌تواند فرهنگ اهمیت دادن به دانش و تحقیق در زمینه دین، فرهنگ افزایش سعه صدر و فرهنگ فیلتر نکردن نظر مخالف باشد و شاید یکی از راه‌های ایجاد این فرهنگ سازی ایجاد «سازمان‌های مردم‌نهاد» یا کلوپ(گروه)‌های ویژه در این فضا باشد.

شایسته‌است که در این راه کسانی همیت بگمارند و واژه‌های ذکر شده را به بحث بنشینند و نحوه صحیح بحث و جدل، ویژگیهای فضای مجازی، فرهنگ استفاده از امکانات فضای مجازی و همین طور نموه تحقیق کردن را بیاموزند، بی‌تردید اساتید، علم آموختگان حوزه دین و مذهب و روشنفکران دینی کمک شایانی می‌توانند در این زمینه بنمایند و در بالا بردن استانداردهای دینی و محتوای آنها و راه‌های رسیدن به این استانداردها، نقش پررنگ خود را در فضای مجازی به نقشی غالب تبدیل سازند.